Maastheater en dans // Uniform

20 februari 2020

De voorstelling Uniform van Nastaran Razawi Khorasani, een groot succes op Oerol 2018, is hernomen en gaat op tour. Neem van mij aan: check de tourlijst en ga kijken.

Op de première uitnodiging stond de dresscode: kom in het rood. Zo waren we als publiek al voor de voorstelling in Uniform. Waar ik normaal groepen schuw of er zelfs zenuwachtig van word, voelde het nu heel erg als samen en vrolijk. Mijn rode trui was een leuk verbond met de rode rok naast mij.

Het geroezemoes verstomde maar er kwam nog een laatkomer binnen. Ik betrapte mijzelf op een ergernisje in mijn buik maar de laatkomer pakte een bezem en begon neurosteen het podium te vegen. De conciërge begon aan zijn dag. Daarna volgden de nerveuze dokter die steeds haar zakken checkte op sleutels, telefoon, een moegestreden soldaat die alsmaar instortte en een argwanende caissière. In mijn hoofd maakte ik al persoonlijke verhaaltjes ook al droegen zij uniformen en zijn zij dus deel van een collectief. Ik hoopte dat die dokter niet nog een grote operatie in haar agenda had staan, en wie zorgt er voor die arme soldaat. Je zit de hele voorstelling op deze wip van collectief en individu.

Al snel pakken ze kleine momentjes die hen verbindt in een zelfde beweging om uiteindelijk te eindigen in volksdans op een aanstekelijke muziekbewerking van Jimi Zoet (Urland). De persoonlijke uniformen gaan uit en maken plaats voor een nieuw uniform. Het plezier van deze plotselinge samendans spat er van af. Zo erg is het dus niet om een meeloper te zijn. De volksdans is wel een ultiem voorbeeld van de kracht van het collectief, het opgaan in een groep.

Het hoogtepunt was de spiegelscène, vier dansers werden tientallen dansers. Vijftig minuten vlogen om. Verwonderd, met honderd vragen en met grote zin in ‘met z’n allen’, verlieten we de zaal. Samen proosten op deze fantastische voorstelling. De voorstelling is 12+ maar naar mijn mening ook echt te doen voor 10+.

Wolf (11): “Ik vond de glow in the dark stickmannetjes heel tof. En ook de kostuums vond ik heel mooi. Ik kreeg zin om mee te doen.”

Maantje Piet (8): “Ik vind het zo knap dat ze al die passen kunnen onthouden. En het was ook heel grappig dat als ze samen iets deden er ook dingen misgingen met de koffie en de haargel. Eerst waren ze alleen en toen samen maar op het einde weer alleen.”

Elvis (18): “Er staan vier mensen die heel interessant zijn om naar te kijken die allemaal hetzelfde doen maar daarin verschillend zijn. Dat zet je aan het denken.”

Van: Nastaran Razawi Khorasani Met: Nastaran Razawi Khorasani, Laurence Roothooft, Art Srisayam, Tijmen Teunissen Muziek: Jimi Zoet Kostuums: Nicky Nina de Jong Licht: Marijn de Jong Dramaturgie: Tobias Kokkelmans Coaching: Moniek Merkx
Fotografie: Noa Verhofstad (campagnebeeld), Guido Bosua (scènefoto’s), Nichon Glerum (scènefoto’s) In samenwerking met: URLAND